جهت خرید ورق استیل بصورت ورق ارجینال یا کویل استیل می توانید از طریق شماره تماس : 22011620 - 021 با کارشناسان بخش فروش فلز کالا تماس بگیرید.
فهرست موضوعات
انواع خوردگی در ورق استیل
ورق های استنلس استیل در عرف بازار به ورق استیل می باشند. استنلس استیل ها یا همان فولادهای زنگ نزن آلیاژهایی هستند که در مقایسه با دیگر فولادها مقاومت بیشتری در مقابل خوردگی دارند. با این وجود عبارت زنگ نزن در نام این فولادها به این معنا نیست که به هیچ عنوان زنگ نمی زنند و یا دچار خوردگی نمی شوند، بلکه در مقایسه با دیگر فولادها بنابر دارا بودن عناصری همچون کروم و نیکل در مقابل پدیده خوردگی مقاوم تر هستند.
لایه نازک اکسید کروم (لایه پسیو) دارای خاصیت خود ترمیمی در هنگام ایجاد شکاف یا شکستن است. با این حال، اگر ﺁسیب وارده بیش ازحد زیاد باشد، ممکن است خوردگی رخ دهد. در ادامه رفتار استنلس استیل ها در مواجه با انواع خوردگی های مختلف را مورد بررسی قرار می دهیم.
خوردگی حفره ای در استنلس استیل ها
لایه پسیو در فولادهای زنگ نزن ممکن است مورد حمله شیمیایی قرار گیرد. یون کلرید جزء متداول ترین مواردی است که منجر به وقوع خوردگی حفره ای در استنلس استیل ها می شود. یون کلرید در مواد مصرفی روزانه مانند نمک و سفیدکننده ها یافت می شود. بنابراین استنلس استیل ها در محیط های حاوی کلر در معرض این خوردگی قرار دارند. خوردگی حفره ای سخت، یک نوع ﺁسیب موضعی است که باعث ایجاد حفره و گودال در سطح فولاد های زنگ نزن می شود. علاوه بر یون کلرید، این نوع خوردگی ممکن است در اثر افزایش دما برای مدت زمان طولانی یا کمبود اکسیژن در سطح ایجاد شود.
می توان با اطمینان از عدم تماس طولانی مدت فولاد ضد زنگ با مواد شیمیایی مضر یا انتخاب فولادی که در برابر حمله شیمیایی مقاومت بیشتری دارد، از خوردگی حفره ای جلوگیری نمود.
یکی از عوامل تعیین کننده مقاومت در برابر خوردگی حفره ای در فولاد استنلس استیل ها، عناصر آلیاژی موجود در ترکیب شیمیایی این فولادها می باشد. به عنوان مثال ورق استیل 304 در دمای محیط در برابر آب آشامیدنی که حاوی 200 میلی گرم / لیتر است مقاوم بوده، اما در دمای 60 درجه سانتی گراد این مقاومت به 150 میلی گرم بر لیتر کاهش می یابد. در حالی که ورق استیل 316 که در ترکیب شیمیایی خود دارای عنصر مولیبدن است، در دمای محیط و در برابر آب آشامیدنی که حاوی 1000 میلی گرم / لیتر بوده و در دمای 60 درجه سانتی گراد در برابر آب آشامیدنی که حاوی 500 میلی گرم / لیتر کلر باشد مقاوم است.
خوردگی شکافی (شیاری) در استنلس استیل ها
تشکیل لایه پسیو در سطح فولاد های زنگ نزن نیازمند اکسیژن است. در شیارها و شکاف های بسیار باریک و تنگ سطحی همیشه امکان دسترسی اکسیژن به سطح استنلس استیل وجود ندارد و در نتیجه در معرض حمله و آسیب قرار می گیرد. می توان با استفاده از درزگیرهای انعطاف پذیر یا استفاده از گریدی که در مقابل این نوع خوردگی مقاوم تر است از وقوع خوردگی شکافی جلوگیری نمود.
خوردگی عمومی (یکنواخت) در استنلس استیل ها
استنلس استیل ها همچون فولادهای آلیاژی و کربنی تحت خوردگی قرار نمی گیرند. اگرچه ممکن است ممکن است لایه پسیو توسط مواد شیمیایی همچون اسیدها، بسته به غلظت و دما بطور یکنواخت مورد حمله قرار گیرد و این فولادها نیز دچار خوردگی شوند. در نتیجه سطح فولادهای زنگ نزن آسیب ببیند. به عنوان مثال ممکن است اسیدهای سولفوریک و هیدروکلریک در غلظت های خاصی منجر به خوردگی در سطح استنلس استیل ها شوند. خوردگی یکنواخت می تواند کاملا مخرب باشد و به طور همزمان در کل سطح رخ دهد.
خوردگی گالوانیک در استنلس استیل ها
اگر دو فلز غیر مشابه با یکدیگر و با یک الکترولیت (مثلا ﺁب یا محلول دیگر) در تماس قرار گیرند، ممکن است یک سلول گالوانی (پیل گالوانی) ایجاد شود و خوردگی یکی از فلزات سرعت یابد. می توان با جدا کردن فلزات با یک عایق غیر فلزی مانند لاستیک از ﺁن جلوگیری کرد.
خوردگی هایی که تا به اینجا مورد بررسی قرار گرفت بیشتر رایج بودند. اما در ادامه انواع دیگری از خوردگی و رفتار استنلس استیل ها در موتاجه با این پدیده ها بررسی می شود که کمتر رایج هستند.
ترک ناشی از خوردگی تنشی (SCC) در استنلس استیل ها
ترک های ناشی از خوردگی تنشی یا ترک خوردگی تنشی (SCC)، یک نوع خوردگی نسبتا نادر است که وقوع آن نیازمند ترکیب خاصی از تنش کششی، دما و شرایط وقوع خوردگی است که اغلب یون کلرید در ایجاد ﺁن نقش دارد. خوردگی SCC معمولاً در مخازن ﺁب گرم یا استخرهای شنا رخ میدهد. درصورتی که این نوع خوردگی رخ دهد و سریع باشد، ممکن است خواص مکانیکی فولاد را بجای ماه ها یا سالها در عرض چند روز از بین برد. نوع دیگری که خوردگی تنشی، خوردگی تنشی سولفیدی (SSCC)یا ترک خورگی تنشی سولفیدی است که مربوط به سولفید هیدروژن در عملیات اکتشاف و تولید نفت و گاز می شود.
خوردگی بین دانه ای در استنلس استیل ها
خوردگی بین دانه ای نیز نوعی خوردگی نادر است. اگر سطح کربن در فولاد بسیار بالا باشد، ممکن است کروم با کربن ترکیب و کاربید کروم تشکیل شود. این فرایند معمولا در محدوده دمایی ۴۵۰ تا ۸6۰ درجه سانتی گراد اتفاق می افتد و حساسیت زایی (sensitisation) نامیده می شود و معمولاً در حین جوشکاری رخ می دهد. با رسوب زایی کاربیدها کروم موجود برای تشکیل لایه پسیو بطور مؤثر کاهش یافته و می تواند خوردگی ایجاد کند. آسیب های ناشی از این نوع خوردگی، بین دانه ها ایجاد می شود و می توان با استفاده از یک گرید کم کربن یا گرمایش یکنواخت و سرمایش سریع فولاد از وقوع ﺁن جلوگیری کرد. به عنوان مثال، ورق استیل 304H که مقادیر بالاتری از کربن دارد در مقایسه با گرید 304L بیشتر در معرض خوردگی بین دانه ای می باشد. همچنین تاثیر عناصر آلیاژی را در جلوگیری از این خوردگی نباید نادیده گرفت. ورق استیل 321 دارای ترکیب مشابهی با ورق استیل 304 است با این تفاوت که این گرید در ترکیب شیمیایی خود دارای عنصر تیتانیم به میزان 5 برابر عنصر کربن است. رفتار ورق استیل 321 در مقابل خوردگی نیز مشابه با گرید 304 بوده به غیر از زمانی که در معرض خوردگی بین دانه ای قرار می گیرد. حضور تیتانیم در ساختار این فولاد منجر به کاهش رسوب زایی کاربیدها و افزایش مقاومت به خوردگی بین دانه ای در محدوده دمایی 427 الی 816 درجه سانتی گراد حین سرویس دهی و جوشکاری می شود.