تفاوت بین ورق استیل و فولاد ملایم

مقدمه:

فولاد یکی از رایج ترین مواد در جهان است که نشان دهنده صنعتی است که سالانه 1.3 میلیارد تن تولید می کند و ماده ای است که در ساخت بسیاری از ساخت و سازهای صنعتی، خانگی و معماری استفاده می شود. فولادها زیرمجموعه های زیادی دارند و بسته به کیفیت و ویژگی های مختلف یک کاربرد خاص، انتخاب فولاد انتخابی ممکن است متفاوت باشد. خواصی که بین انواع فولاد بیشترین تفاوت را دارد عبارتند از استحکام، شکل پذیری، سختی، زیبایی شناسی، مقاومت به خوردگی و هزینه. بسته به محدوده کاری شما، انتخاب نوع فولاد مناسب برای کار می تواند به کیفیت پروژه و هزینه آن کمک کند. در این مقاله به بررسی دو نوع فولاد پرکاربرد در صنایع مختلف شامل ورق استیل و فولاد ملایم پرداخته شده است.

ورق استیل

ورق استیل به عنوان یک آلیاژ فولادی با حداقل 10.5 درصد وزنی کروم تعریف می شود. ورق استیل به راحتی مانند فولاد معمولی لکه نمی گیرد، خورده نمی شود و زنگ نمی زند (کمتر لکه می کند)، اما ضد لک نیست. هنگامی که نوع آلیاژ و درجه آن به طور دقیق مشخص نشده باشد، به ویژه در صنعت هوانوردی، به آن فولاد مقاوم در برابر خوردگی نیز می گویند. درجات و سطوح مختلف ورق استیل متناسب با محیطی که این ماده در طول عمر خود در معرض آن قرار می گیرد، وجود دارد. کاربردهای رایج ورق استیل، کارد و چنگال و بند ساعت است. در پزشکی و صنایع غذایی نیز از گریدهای مخصوص ورق استیل استفاده می گردد.

ورق استیل از نظر مقدار کروم موجود با فولاد کربنی متفاوت است. فولاد کربنی وقتی در معرض هوا و رطوبت قرار می گیرد زنگ می زند. این فیلم اکسید آهن فعال است و با تشکیل اکسید آهن بیشتر، خوردگی را تسریع می کند. ورق های استیل دارای مقدار کافی کروم هستند به طوری که یک لایه غیرفعال از اکسید کروم تشکیل می شود که از خوردگی بیشتر جلوگیری می کند.

فولادهای ملایم:

فولاد کربنی گاهی اوقات به عنوان "فولاد ملایم" یا "فولاد کربنی ساده" نامیده می شود. مؤسسه آهن و فولاد آمریکا فولاد کربنی را اینگونه تعریف می کند که بیش از 2 درصد کربن نداشته باشد و حاوی هیچ عنصر آلیاژی قابل توجه دیگری نیز نباشد. فولاد کربنی بزرگترین بخش تولید فولاد را تشکیل می دهد و در طیف وسیعی از کاربردها استفاده می شود.

فولادهای کربنی معمولاً سفت و محکم هستند. آنها همچنین رفتار فرومغناطیس از خود نشان می دهند (یعنی مغناطیسی هستند). این بدان معنی است که آنها به طور گسترده در موتورها و لوازم الکتریکی استفاده می شوند. جوشکاری فولادهای کربنی با محتوای کربن بیشتر از 0.3 درصد مستلزم رعایت احتیاطات ویژه است. با این حال، جوشکاری فولاد کربنی مشکلات بسیار کمتری نسبت به جوشکاری ورق های استیل دارد. مقاومت به خوردگی فولادهای کربنی ضعیف است (یعنی زنگ می‌زنند) و بنابراین نباید از آنها در محیط‌های خورنده استفاده کرد مگر اینکه از نوعی پوشش محافظ استفاده شود.

تفاوت ورق استیل با فولاد ملایم چیست؟

• ورق استیل نسبت به فولاد ملایم انعطاف پذیری و سختی کمتری دارد.
• فولاد ملایم نسبت به ورق استیل شکننده تر است.
• ورق استیل در برابر خوردگی مقاومت بیشتری دارد.
• فولاد ملایم را می توان با افزودن کربن بیشتر تقویت کرد.
• تفاوت اساسی این است که ورق استیل کربن بسیار کمی دارد و برای بهبود خواص مکانیکی و شیمیایی آن با کروم، نیکل، مولیبدن و سایر عناصر آلیاژ می شود.

 چرا و کجا از فولاد ملایم استفاده می کنیم؟

در موارد زیر می توان از فولاد ملایم به جای ورق استیل استفاده نمود:

• اگر قرار نیست سطح فولادی را ببینید، یعنی قطعه نهایی قرار است رنگ یا روکش شود.
• اگر یک قطعه به حجم زیادی از فلز نیاز دارد، جایی که ورق استیل مقرون به صرفه نیست.
• اگر برای اجزای سازه‌ای که درون قطعه هستند و روی مفهوم کلی بصری قابل مشاهده نیستند یا تأثیر نمی‌گذارند، به فولاد نیاز دارید.
• اگر فلز را خم یا جوش می دهید.

به طور کلی، آلومینیوم همچنین یک گزینه سبک وزن عالی است، زمانی که وزن سازه یا تجهیزات مهم است. برای پروژه های بزرگتر که نیاز به استحکام دارند، فولاد گزینه بسیار قوی تری است.

مزایا و معایب فولاد ملایم:

مزایا:

• فولاد ملایم را می توان به راحتی برش داد، خم کرد و پیچ داد تا به شکل دلخواه تغییر شکل دهد.
• سازه های فولادی ملایم به دلیل هزینه کمشان مقرون به صرفه هستند.
• فولاد نرم یک ماده الاستیک است و می توان آن را به راحتی برش داد، ماشین کاری کرد، پانچ کرد، یا سوراخ کرد، جوش داد، آهنگری کرد و نورد نمود.

معایب:

• فولاد ملایم به راحتی زنگ می زند.
• به دلیل وزن سبک، یکپارچگی سطحی و مقاومت در برابر نفوذ آن در مقایسه با ورق استیل کمتر است.

گردآورنده: سید رحیم کیاحسینی